نرمان كازينز در كتاب جالبش (تشريح يك بيماري ) داستان آموزنده اي در باره پابلو كاسالز موسيقيدان بزرگ قرن بيستم تعريف ميكند . داستاني است از ايمان و تجديد حيات كه ميتوان از آن درسها گرفت .

كازينز جريان ملاقاتش با كاسالز را كه كمي قبل از جشن تولد 90 سالگي وي انجام شده بود شرح ميدهد . ميگويد آن روز ديدن پيرمرد كه روزي تازه را آغاز ميكرد تا حدي دردناك بود .ضعف پيري و بيماري آرتريت ، طوري او را از پا در آورده بود كه براي پوشيدن لباس نياز به كمك داشت . با پاهايي لرزان قامتي خميده و سري فرو افتاده راه ميرفت . دستهايش ورم كرده و انگشتانش خشكيده بود. بسيار پير و بي اندازه خسته بنظر ميرسيد .پيش از آنكه لب به غذا بزند به سمت پيانو براه افتاد. پيانو از جمله سازهايي بود كه در نواختن آن مهارت داشت. با دشواري بسيار خود را پشت صندلي پيانو جا داد. با تلاش و تقلاي فراوان انگشتان متورم و خشكيده اش را به سوي كلاويه هاي پيانو كشاند. آنگاه معجزه اي رخ داد. كاسالز ناگهان در برابر چشمان حيرت زده كازينزدگرگون شد .حالت روحي نيرومندي پيدا كرد كه گويي در جسم او نيز اثر بخشيد و شروع به حركت و نواختن كرد سرعت و نرمش حركات بدن و انگشتانش چنان بود كه فقط از يك پيانيست جوان سالم و قوي با بدني نرم ساخته  بود. كازينز ميگويد: انگشتانش همچون شاخه درختي كه در برابر گرماي روحبخش خورشيد قرار گيرد به نرمي از هم باز شد و بطرف كليد ها رفت. قامت خود را راست كرد . گويي به راحتي نفس ميكشيد. فكر نواختن پيانو روحي تازه به او داده بود كه جسمش را نيز زنده كرده بود. ابتدا آهنگي از باخ را با ظرافت و مهارتي كم نظير نواخت . سپس به يكي از كنسرتوهاي برامس پرداخت. انگشتانش گويي در روي كليد هاي پيانو با يكديگر به مسابقه برخاسته بودند. كازينز مينويسد: بدن او بكلي در موسيقي ذوب شده بود. ديگر از آن بدن خشك و  چروكيده اثري نبود. بلكه نرم و شكوهمند و فارغ از بيماري آرتريت مي نمود. هنگامي كه از پشت پيانو برخاست بكلي با زمانيكه پشت پيانو نشست فرق داشت. قامتش كشيده تر و بلند تر بنظر مي آمد. از قدمهاي لرزانش اثري بر جا نبود. بيدرنگ به سوي ميز صبحانه شتافت . با اشتها غذا خورد و آنگاه براي قدم زدن به ساحل دريا رفت .

واقعا موسيقی چه ويژگی ها يی دارد كه موجب پيدايش چنين تاثيراتی در افراد می شود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟